Een beestenboel

Bon dia lieve volgers,

Het is alweer twee weken geleden sinds mijn laatste verhaal en er is in de tussentijd veel gebeurd. Ik zou proberen een niet al te lang verhaal van te maken, maar kan niet garanderen dat dit gaat lukken.

In mijn vorige verslag eindigde ik met dat ik vakantie had. In het kort heb ik in de vakantie een paar keer wezen winkelen, heb ik een abonnement bij de sportschool afgesloten, zijn we voor de verandering naar het strand gegaan en waren er een paar leuke feestje.

Ik wilde graag de Christoffelberg beklimmen en dat hebben Inge en ik ook gedaan. Het park is vanaf half 8 open en daarom wilden we graag op tijd daar zijn. Het park is aan de andere kant van het eiland dus waren we vroeg op gestaan, hadden gekeken hoe we moesten rijden en gingen we (iets later dan gepland) onderweg. Onze tassen vol geladen met 2,5 liter water, mueslirepen, chips (als zouttoevoer), zonnebrand en de camera. Nadat we een aantal keren verkeerd waren gereden kwamen we uiteindelijk om 8 uur aan op het park. De meeste mensen (eigenlijk iedereen) doen het eerste gedeelte met de auto. Echter was ons van te voren door degene bij wie we onze auto huren dat het park oprijden op eigen risico is. En aangezien het onze laatste dag met deze auto was, wilden we deze graag heel houden. Dus kozen wij ervoor om dit te gaan lopen. De vrouw aan de balie keek vreemd toen wij zeiden dat we gingen lopen, maar met goede moed gingen wij op pad. Het was wat verder dan we dachten, maar we hebben in het bos waar we doorheen liepen een hertje gezien, wat we anders dus niet hadden gezien. Vanaf het punt waar de auto’s stoppen en die mensen met hun tocht beginnen kwamen we steeds meer mensen tegen. Er liep zelfs een man met een kindje op zijn rug naar boven, echt diepe respect. Het was veel klimmen en klauteren en hebben vaak moeten stoppen om even wat te drinken, het werd natuurlijk steeds hoe later hoe warmer. Het laatste stuk was het zwaarst, maar wel het leukst. Voor mijn gevoel was ik op een klimmuur aan het klimmen zonder zekering. Op dat stuk moesten we echt op zoek naar de beste manier over welke rotsen en stenen we konden gebruiken om omhoog te komen. Eenmaal op de top is het echt een schitterend uitzicht! Je ziet overal waar je kijkt de zee en dus de hele omtrek van het eiland. Echt prachtig! Op de top kwamen we ook een stel tegen en die vertelden dat de camera mensen van ik vertrek net de dag ervoor weg waren gegaan en dat ze in Maart op tv komen (dus help mij onthouden dat ik dit wil gaan kijken, haha). Deze mensen verhuren kamers voor 30 euro per nacht voor twee personen, dus als er nog liefhebbers zijn…. Ik heb het telefoonnummer en emailadres! Maar goed, toen moesten we dus ook nog terug. Dat vond ik vooral het eerste stuk nu dus best wel spannend. Het leek ook alsof het even geregend had want alles was vochtig en de stenen waren glad. De terugweg was vooral voor mijn benen zwaar, op onze rustmomenten stonden deze trillen, terwijl de berg op meer conditioneel zwaar was. Eenmaal terug bij het beginpunt waren we helemaal bezweet en hebben we gelijk onze bikini aan getrokken en zijn we naar het eerste beste strand gereden wat we tegen kwamen om een duik te nemen. Dit was niet een heel mooi strandje en omdat we in de buurt waren zijn we door gereden naar de kleine knip. Dit is één van de bekendste stranden van Curaçao. Hier waren veel families met een barbecue en een heel mooi wit strand en blauwe zee. Na ook hier even gelegen te hebben zijn we weer terug gereden naar huis, waar we erachter kwam ik erachter dat mijn hoofd en armen compleet waren verbrand. Door het gezweet tijdens de tocht, zweette je de zonnebrand er gewoon af waardoor deze helaas niet heeft geholpen. Maar het was echt een hele mooie dag en ik raad iedereen die naar Curaçao gaat aan om de tocht te doen en echt op tijd te beginnen.

De volgende dag kregen we dus onze nieuwe auto. We wilden graag een nieuwe omdat onze oude auto niet all risk verzekerd was. We hebben nu dus wel een allrisk verzekerde auto. Een auto waar alle stagiaires en vakantiegangers in rijden: Kia Picanto.

De zaterdag van de vakantie was Inge jarig en die wilde graag naar Porto Marie. Onderweg daar naar toe kwamen we langs water waar allemaal flamingo’s stonden. Ik had nog nooit flamingo’s in het wild gezien en vond het echt grappige en mooie beesten. Ook Porto Marie zelf is een heel mooi strand. Ook weer een super mooie blauwe zee en hier heb ik voor het eerst in mijn leven gesnorkeld. Zoals sommigen van jullie misschien weten heb/had ik een angst voor vissen dus ik vond het wel een beetje eng en hield het daarom ook niet heel lang vol. We lagen op onze bedjes op het strand toen er in eerste instantie 1 leguaan achter ons liep. We hebben inmiddels al veel leguanen gezien, dus dit vonden we niet heel bijzonder. Tot er ineens steeds meer leguanen kwamen en er op een gegeven moment 5 of 6 leguanen achter ons bedje zaten! Was wel erg grappig om te zien, het leek namelijk een familie met 1 hele grote die de leider/vader/opa was.

De vakantie was jammer genoeg alweer voorbij en we moesten weer naar stage. In de vakantie hadden we van alle kinderen tweetallen gemaakt die samen therapie gaan krijgen, maar onze begeleidster van hier (een muziektherapeut) start op onze school ook een project waarbij ze samen met een net afgestudeerde dramatherapeut ook therapie gaat geven op onze school. Om het niet te veel te maken voor deze kinderen hebben we nog een keer overlegd over de kinderen die wij gaan zien en die zij zullen gaan zien, waardoor er een aantal kinderen van onze therapielijst af zijn gegaan, maar er zijn nog genoeg kinderen over! Wat ook erg leuk was dat een jongen die wij in therapie krijgen jarig was op die dag. Dit wisten wij niet, dus wij gingen zijn klas binnen en vroegen of hij mee mocht komen waarop de leraar vertelde dat de moeder ook aanwezig was en of zij dan ook mee mocht. Dus de moeder van deze jongen ging ook mee kijken en heeft ons gelukkig een beetje kunnen helpen met het vertalen van vragen en antwoorden! Oja, ik wil binnenkort een keer foto’s maken van de school, zodat jullie een beetje kunnen zien hoe de school eruit ziet.

Volgens mij wordt het verhaal nu toch wel heel erg lang, maar ik wil nog even vertellen over gisteren. Vrijdag is onze vrije dag en we waren er vroeg uit omdat we als het goed is zouden skypen met een leraar. Deze kwam alleen niet online…. Maar omdat we er dus vroeg uit waren, wilden we langs een paar mooie stranden aan de westkust. Als eerste de grote knip, de grote versie van de kleine knip haha! Nu ga ik weer zeggen dat het een heel mooi strand is, maar het is ook gewoon zo. Ik ben weer wezen snorkelen en had deze keer ook mijn onderwatercamera mee, dus we hebben geprobeerd foto’s te maken van vissen. Dit is trouwens best aardig gelukt en heb veel verschillende soorten vissen gezien. Op sommige plekken was het zo helder dat je niet eens onder water hoefde te kijken om de vissen te zien. Voor je het strand op loopt zat een mevrouw die eten verkocht en wij hadden honger dus wilden graag wat van haar eten. Echt een super lief vrouwtje die alles zelf had gemaakt. Allerlei koekjes, taart, soort appel/kaneel brood, loempia’s en pannenkoeken. We hebben haar heel veel fooi gegeven omdat het zo’n lief vrouwtje was en het echt niks kostte. Ik had zelf een pannekoek en de loempia en lekker dat het was! Daarna zijn we door gereden naar Lagun. We hadden van huisgenoten gehoord dat je daar schildpadden kon spotten, dus dat wilde we natuurlijk graag. Het strand zelf viel een beetje tegen en de zee was door het donkere koraal niet zo mooi. Tot tegen het eind van de middag er een schildpad was. Iedereen in de zee is aan het snorkelen en volgde de schildpad. Ik zelf ging er natuurlijk (op gepaste afstand) achteraan. Er haakten steeds meer mensen af, maar ik was druk bezig met foto’s maken en omdat ik niet kon zien of deze lukten bleef ik maar zwemmen. Niet door hebbende dat ik inmiddels heeeeel ver (voor mijn doen) in de zee was. Ik ben volgens mij nog nooit zo ver de zee in geweest. Ik vond het ineens ook niet meer zo prettig en zwemde maar gauw terug naar de kust. Super vet dat ik dus nu ook een schildpad heb gezien. Even later was er schijnbaar een nog grotere die de anderen gezien hebben!
Kortom het was een beestenboel de afgelopen twee weken!

Evie wil al zo lang als we hier zijn graag naar een zwembad, dus vandaag gaan we naar een zwembad en dan is er al weer een week voorbij.

Jullie horen weer snel van me en zou deze keer ook even wat foto’s toevoegen!

Groetjes